مفضل بن عمرگوید حضرت صادق ع فرمود هرءمومنیکه میانه او و مومن،دبگر حجابی باشد خدای عزوجل. مبان او و بهشت هفتادهزار دیوار بلند بکشد که ببن هر دو دیوار هزار سال راه مسافت باشد 2 محمد بن سنان گوید نزد حضرت رضا ع بودم پس بمن ای محمد بدرستیکه در زمانبنب اسراییل چهارنفر مومن بودند پس روزی بکی از انان نزد ان سه نفر دیگر گه در منزل یکی از انان برای صحبتی گرد امده بودند دفت ودر زد غلام بیرون امد باو گفت اقایت کجاست گفت در خانه نیست انمرد برگشت و غلام نیز نزد اقایش رفت از او پرسبد انکه درزد که بود گفت فلانکس بود و من باو گفتم کخ شما در خانه نیستیدانمرد ساکت شد و اعننابی نکرد و غلام خود را در این باره سرزنش نکردو هیچکدامیک از ان سه نفر از این پیش امد اندوهی بخود راه ندادند و شروع بدنبالء سخن خود کردند همبنکه فردای انروز شد انمرد مومن بامداد بنرد ان سه نفر رفت و بانها برخورد کرد که هر سه ار خانه بیرون امده بودند و میخواستند بکشتزاری یا باغی که از یکی ار انان بود بروند پس بانان گفت من هم باشما هستم و بهمراه شما بیایم گفتند اری و از او نسبت به پیش امد دیروز عذر خواهی نکردند و او مردی مستمند و ناتوان بود پس براه افتادند و همین طور که در قسمتی از راه میرفتند ناگاه قطعه ابری بالای سر انها امد وبر انهاسایه انداخت انان گمان که باران است پس شتافتند که باران نخورند ولی چون ابر بالایرشان قرار گرفت یکمنادی از میان ان ابر فریاد زد ای اتش اینان را در کام خود بگیر و من جبراییل فرستاده خدایم بناگاه اتشی از دل ان ابر بیرون امد و ان سه نفر را در خود فرو برد و انمرد مومن تنها و هراسناک بماند و انچه.بر یرسر انها امده بود در سگعت بود و نمیدانست سبب چیست پس بشهر بر گشت وحضرت یوشع بن نون وصی حضرت موسی ع را دیدار کرد و جریان را باانچه دیده و شنیده بود باو گفت یوشع نون فرمود ایا نمیدانیکه خداوند بر انهاخسم کرد پس از انکه از انان و راضی بوده واین پیش امد برای ان کاری بود که باتو کردند عرضکرد مگر انها با من چه کردند عرضکرد مگر انها بامن چه کردندیوشع جریان را گفت انمرد گفت من انها را حلال کردم و از انها گذشتم فرمود اگر این گذشت تو پیش امدن عذاب بود ،بانها سود مبداد ولی اکنون برای انان سود نداردو شابد پس از ابن به انها سود بخشد
