اصول گا فی جلد ۴ ص ۲۹۱
وزین از یکی از دو امام باقر و یا امام صادق ع حدیث کند که فرمود هر که بگوید اللهم آنی اشهدک واشهد ملایءکتک المقزبین و حملت عرشک المطیعین آنک انت الله لا اله انت الرحمن الرحیم و آن محمدا عبد ک ورسولک وان فلان بن فلان وبجای آن نام امام زمان و پدر بزرگوارش علیهما السلام را ببرد امامی وولیی واباء رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم و علیا ء و الحسن و الحسین و فلان وفلان و اما مان بعد حسین علیالسلام را تا برسد به امام زمان ع نام ببرد ایءمتی و اولیایی علی ذالک اء حیا وعلیه آموت و علیه ابعث یوالقیامه و ابرء فلان و فلان فلان پس اگر در همان شب بمیرد وارد بهشت گردد تو ضیح فلان فلان در آخر دعا کنایه از غاصبان خلافتند و در نسخه وافی یک فلان دیگر هم هست که رویهم چهار مرتبه ذکر شده و آن چهارمی چنانجه فیض ره ونیز آنحضرت ع فرمود هنگامی که شب فرا رسید بگو اللهم آنی اسئلک عند اقبال لیلک و ادبار نهار ک و حضور صلواتک و اصوات دعایک آن تصلی علی محمد وال محمد آنگاه بهر چه خواهی دعا کن و هرچه از خدا خواهی آنگاه بخواه
