اصول کافی ج 4 ص 180 حدیث4

حضرت صادق ع فرمود همانا مومن خواب هولناک ببیند بواسط همان ترسی که کرده گناهش امرزیده شودو تنش رنج کار بیند پس گناهش امرزیده شود 5 ونیز انحضرت ع فرمود چون حدای عزوجل خیر بنده ای را خواهد بعقوبت اودر دنیابشتابد  و چون بدی در باره بنده ای. خواهد گناهانش براو نگه

دارد تا روز قیامت کیفر همه را بدو بدهد 6 و نیز فرمود امیرالمومنین ع در تفسییر گفتارخوای عزوجل و هرچه بشما رسد از پیش امدها پی سبب چیزیی است که فراهم کرده اند دستهای شماو خداوند درگذرد از بسیاری گناهان سوره شوری ای 30 فرمودهیچ پیچ خوردن رگی نیست ونه برخورد بسنگی نه لغزش گامی  نه خراش دادن چوبی جز بخاطر گناهی و هر اینه انچه که خداوند در گذرد بیشتراست پس هرکه را خداوند در دنیا بکیفر گناهش شتاب کرد پس ان خدای عزوجل والاتر و کریمترو بزرگوار تر از انستکه دوباره در اخرت اورا کیفر کند 7 حضرت باقر ع فرمود رسولخداص فرمود پبوسته غم و اندوه گرینبانگیر مومن باشند  تابرای او گناهی بجا نگذارد 

 

اصول کافی ج 4 ص 180 حدیث 2 3

امام صادق ع فرمود چون گناه بنده بسبار گردد وخدا بخواهد اورا پاک کند وچیزی از کرداد نیک که انرا جبران کند و کفاره و کفاره انها شود اورا باندوه گرفتار  سازد تا کعاره گناهانش. گردد 3 ونیز انحضرت ع فرمود که رسولخدا ص فرمود خوای عزوجل فرماید بعزت و جلالم سوگند من بنده ایکه بخواهم رحمتش کنم از دنبا تا اینکه هر گناهی کرده است عوضش رایا بوسیله بیماری در تنش یا بتنگی. در روزیش یا ترس و هراس در دنیا واگر بازهم چبزی بماند مرگ را براو سخت کنم بعرت و جلالم سو گند بنده ای راکه بخواهم عذاب کنم از از دنیا بیرون نبرم تا هرکار نیکی انجام داوه عوض. کاملش باو بدهم.  و یا بفراخی در روریش. یابسلامت در تنش  یا باساسودگی. خاطر در دنیایش واگر باز چیزی باقی ماند مرگ را بر او اسان کنم 

اصول کافی ج4 ص178 حدیث 1 در ایکه گناهان بر سه گونه اند

عبدالرحمن بن حماد در حدبثی مرفوع از برخی اصحابش نقل کندکه امیرالمومنین ع در کوفه بر منبر بر امد خدارا سپاس گفت و ستابش کرد سپس فرمود ای مردم. همانا گناهان سه گونه اند این را فرمود  وخاموش نشست و از سخن گفتن وخوداری داری کرد حبه عرنی که یکی از اصحاب انحضرت بوی عرضکرد ای امیرامومنین فرمودی گناهان سه گونه اند و دم فرو بستی فرمودمن انها یاد نکردم جز اینکه میخواستم شرح دهم ولی تنگی نفسی بر من عارض شد که میان من وسخنم حایل شد اری گناهان سه گونه اند گناهیکه که امرزیده. است وگناهیکه امرزیده نشود و گناهیکه بر صاحبش هم امیدوار و هم بیمناکم عرضکرد ای امیرالمومنان انها را برای ما بیان فرما فرمود اری اما گناه امرزیده گناه ان بنده ای است که خداوند دردنیا بر گناهش عقوبت کند پس خدا بردبارتر و کریمتر ازان. است که بنده خودرا دوبار عقوبت کند اما گناهیکه امرزیده نشودستمکاربهایی است که بندگان برخی ببرخیکنندزیرا چون خداوند تبارک تعالی بوسیله پیغمبران و احکام بر خلقش عیان. شد بخودش سو گند یاد و فرموده است. بعزت وجلالم سوگند که ستم هیچ ستمکاری بد

ون کیفر از من نگذردوگر چه زدن  مشتی بمشتی باشد یا مالیدن دستی بدستی باشد از روی لذت و هوسرانی وگر وهوسرانی شاخ زدن شاخداری به بیشاخی باشدپس برای بندگان از یکدیگر قصاص گیرد تا ستمی از کسی بر کسی 

بدون کیفر نماند سپس انها را خداوند برای حساب بر انگیزد و اماگناه سوم گناهی است که خداوند بر خلقش. پنهان داشته  وتوبه از انرابر گنهکار روزی کردهو بوضعی در امده که از گناهش بیمناک و بپروردگارش امیدوار است پس ما برای آو یعنی این شخص کنهکار همان حال را داریم که خودش ان حال را برای خود دارد امید رحمنت برای او داربم واز عذاب. نیز بر او بیمناکیم 

وصول کافی ج4 ص 175 حدیث 4

معاویه بن وهب گوید سالی ما بطرف مکه حرکت کردیم و با ما پیری بود خداپرست و اهل عبادت ولی معترف بمذهب شیعه نبود و اطلاعی از ان نداشت  وبمذهب سنیها که تمام خواندن نماز براب مسافر جایز دانند نمازش را درراه تمام میخواند و برادر زاده ای داشت مسلمان وشیعه مذهب که همراهش بود پس ان پیر بیمارشد من ببرادرزاده اش. گفتم کاش مذهب شیعه را بعمویت پیشنهاد میکردی شاید خدا اورا نجات دهد همه    همراهان ما گفتند بگذارید پبر مرد بحال خود بمیرد زیرا همین حال گه دارد خوب است ولی برادرزاده اش تاب نیاورد  تا باالاخره بدو گفت ای عمو جان همانامردم پس اژ رسولخدا  ص مرتد شدند جز عده کمی و علی بن ابطالب مانند رسوخدا ص بود که پیروی واطاعتش. لازم بود وپس از حق طاعت از ان او بود گوید ان پیر مرد نفسی کشید و فریاد زد و گفت من هم بر همین عقیده هستم و جانش از تن بیرون امد ومردو پس ما شرفیاب خدمت حضرت صادق ع شدبم علی بت سری یکی از همراهان ماسخن پیر مرد رایا جریان بانحضرت عرضکردحنصرت فرمود او مردیست از اهل بهشت علی بن سری عرضکردانمردجز در ساعت از مذ هب شیعه هیچ اطلاعی نداشت فرمودچه چیز دیگر از او میخواهید بخداسوگند  وارد بهشت شد 

اصول کافی جلد 4ص174 ص 3

 حضرت باقر فرمود  همینکه جان باینجا و اشاره بگلوی خود فرمودبرای عالم و دانا تو نباشد و برای نادان وقت توبه باقی است شرح مجلسی ره گوید این حدیث در باب و لزوم حجت بر عالم  گذشت واینکه فرمود و برای عالم.  توبه نیست گویا مراد بعالم کسی است که شاهد بر احوال اخرت باشدمقصود از جاهل انکس است  که انرا.مشاهده نکرده و ممکن است مقصود از عالم و جاهل همان معنای معروف و متبادر ان باشد و در اینصورت حدیث موافق شود یا ظاهر ایه شریفه انماالتوبه علی االه للذین یعملون ااسوء بجهاله الایه سوره نسا ایه 17 سپس. تفاسیری که در ابن شده است نقل میکند

اصول کافی ج 4 ص 174 حدیث بقیه شرح از حدیث قبل

  شرح. حدیث قبل  مجلسی ره از شیخ بهایی در اربعین نقل کند گفته است مقصود بپذیرفتن توبه ساقط  کردن عقابی است که بر ابن گناهی که از ان توبه کرده است مترتب شده بود وسفوط عقاب بسبب توبه از چیزهایی است که مورد اتفاق اهل اسلام است و خاافی که هست در این است که ابا پذیرش توبه. بر خدا توبه بر خدا لازم است که اگر بعداز عقاب کندستم باشد یا ان تفضلی است که خداوند از جهت کرم ورحمت ببندگانش فرموده   معتزله باولی قایل شده اند وانرا بر خدا لازم دانند و اشا عره به دوم قایل شده اند ک شیح طوسی ره در کتاب اقتصادو علامه ره در برخی از کتابهای کلامی خود همین قول را اختیار فرموده اند ومحقق طوسی در کتاب تجرید توقف کرده است و انچه شیخ طوسی و علامه اختیار کرده اند همان ظاهر است 

اصول .کافی ج4 ص 174 حدیث 2

حضرت صادق ع فرمود رسولخدا ص فرموده هر که یکسال پیش مرگش توبه کند خداوند توبه اش را بپذیرد سپس.فرمو د یکسال زیاد است هرکه یکماه. پیش از مرگش توبه کند  توبه اش بپذیرد سپس فرمود یکماه زیاد است هر کهیک هفته پیش از مرگش توبه کند خدا توبه اش را بپذیرد سپس فرمود یک روز زیاد است هر که پیش از دیدار مرگ ملک الموت  توبه کند خدا توبه اش بپذیرد  ازاین کرامت وبرزگواری مبهوت میشویم یک عمر با تمام جنایت چه کریمی میتواند همه جناتهارا  همه وهمه نادیده بگیرد الحمدالله رب العالمبن.  این سه سطر پایین از ،،گفته این حقیر سر تا پا مقصر است    چون چنین خدایی نباید. گناه. در گناه بنماییم 

اصول کافی ج4 ص 173 حدیث1

ابن بکیر از حضرت صادق ع یا حضرت باقر ع علیهماالسلام حدیث کندکه فرمو د همانا ادم  علیه السلام. عرضکرد.  پروردگاراشیطان را بر من مسلط کردی و چون خون که. در رگهای من جریان دارد اورا برمن دارداورا بر من چیره کردی پس برای من هم چیزی مقرر فرما خداوند فرمود ای ادم قرار دادم برای تو   که هریک از فرزندانت اهنگ گناهی کند بر او نوشته نشود واگر انجام داد یک گناه  نوشته شود وهر یک اهنگ نیکی کرد اگر انرا  انجام نداد یک حسنه برای او نوشته شود و اگر انجام داد ده حسنه برایش نوشته  عرضکردم پرورد گارابرایم بیفزا فرمود برایت مقرر ساختم که هریک از فرزندانت گنا.هی کند سپس برای ان امرزش خواهد برایش بیا مرزم عرضکردم   پروردگارا برایم. بیفزافرمود برای انها توبه قرار دادم یا فرمود توبه را برای ایشان گستردم تا انکه نفس بگلوگاه رسد عرضکر د پرودگار مرا بس است

اصول کافی ج4 172حدبث 9 و 0

حفص بن غیاث گوید شنیدم از حضرت صادق ع که فرمود هیچ مومنی نیست کناهی شود جز اینکه خدای عزوجل هفت ساعت از روز باو مهلت دهد پس اگر در این مدت توبه کردچیزی بر او نوشته نشود و اگر نکرد خداوند یک گناه ر او بنویسند پس مبادا پس عباد بصری نزد انحضرت امد  گفت بمارسید که شمافرموده اید هیچ بنده ای نیست که گناهی کند جز ابنکه خداوند هفت ساعت از روز مهلتش از روز مهلتش دهدفرمود من چنینن. نگفتم.بلکه هیچمومنی نیست و چنین بوده اسک ،فته من شرح. یعنی این مهلت که من گفتم مخصوص بمومن است شامل کافر و مخالف نیست 10ونیز حضرت صادق ع فرمود هر کس روزی صدبار بگوید استغفرالله خدای عزوجل برای او هفصدگناه میامرزد یعنی آز گناهانی که در انروز کرده. سپس و خیری نیست در بنده ،،،. تا بنده باین کلام مغرور.  نگردد و روزی هفتصد گناهگکند خیری نیست   شرح مجلسی ره گوید هفتصد گناه اورا میامرزد یعنی از گناهان که در انروز کرده است سپس فرمود و خبری نیست و خیری در او نیست و موفق باستغفار وتوبه نگردد وگناه در این حدیث شامل صغیره و کبیره و مخلوط از هردری انها گردد 

اصوا کافی ج4 ص171 حدیث 5 6

ونیز انحضرت ع فرمود هر کار بدی و گناهی کندتا هفت ساعت از روز مهلت دارد پس اگر در این مدت سه مرتبه گفت استغفرالله الذی لا اله الاهو الجیوالقیوم و اتوب الیه براو نوشته نشود 6 و نیز فرمود همانا مومن گناهی کند و پس از بیست سال بیادشاز خدا راجع بان گناه امرزشگو خواهد و خداوند برایش بیامرزد و هر اینه خداوند بیادش اندازد تا برابش بیامرزد وهمانا کافر گناهی کند و همان ساعت انرا  فراموش ،کند 7 ونیز انحضرت ع فرمود هیچ مومنی نیست که در شبانه روز چهل کناه کبیره کند و با پشیمانی بگوید استغفرالله الذی لا الاهو الحی القیوم بدیع السماوات والارض ذوالجلال و الاکرام و اسله  ان یصلی علی محمد ک ال محمد ان یتوب علی جز اینکه خدای عزوجل گناهش را بیامرزد و  کسی که بیش از جهل گناه کبیره در روز انجام دهد خیری در او نیست یعنی ایمان ندارد 8 جمعی از اصحاب در حدیث مرفوعی از معصوم حدیث کنند که فرمود برای هر چببزی دارویی  است و داروی گناهان  امرزش خواهی و استغفار است