اصول کافی جلد 3ص 396 حدیث 1

امام صادق ع  فرمود ریشه های کفر سه چیز است حرص و تکبر و حسد و اما حرص در داستان ادم  علیه السلام است زمانی که از خوردن اندرخت نهی شد و حرص اورا بر ان برانگیخت که از ان بخورد اماتکبر درداستان شیطانیت که چون مامور بسجده ادم شد سرپیچی کرد اما حسد در داستان دو پسر ادم  هابیل و قابیل  است زمانیکه یکی دیگری کشت  شرح مرحم مجلسی  گوید گویامراد بریشهای های کفر و گناه هانی ست که گاهی موجب کفر شود    نه همیشه و کفر نیزمعانی   بسیاری دارد مانند مانند انکار خداوند سبحان و عناد لجاج نسبت به صفاتش،  مانند اانکار پیغمبران  و حجج او و انکا تعلیمات انها و مانند نافرمانی خدا و رسولش و چون ناسپاسی  نعمنهای خدا تا رسد بترک اولی پس حرص گاهی 

سبب ترک اولی و گاهی موجب گناه صغیره یا کبیره یی میشود تا بشرک و انکار میرسدو حرص ادم ع موجب ترک اولای اوشد لی در فرزندانش تکامل پیدا کرد تابکفرو انکار خدارسید از این رو حرص را ریشه کفر نامیدند  همجنین نسبت به تکبر و حسد و صفات دیگر واما راجع بشیطان برخی حسد موجب سجده نکردن دانسته اند ولی از ایه شریفه خلقتنی من ناروخلقته من طین که خودش بدا ن تمسک کرده و نیز از این روایت پیداست که همان استکبار خود پسندی و منیت و بزرگی طلبی او باعث  گناهش شد