اصول کافی جلد 3 ص 259 حدیث 1

ابو عبیده گوید من همکجاوه امام باقر ع بودم  اول من سوار میشدم و سپس انحضرت چون قرار مبگرفتیم حضرت بمن سلام میکرد و مانند مردیکه رفیقش را بنازگی ندیده احوال پرسی و مصحافحه میفرمود وهتگام پیاده میشد چون بر زمین قرار. میگرفتیم سلام میکرد مانند کسیکه رفیقش را بتازگی ندیده تحوالپرسی مینمود من گفتم یابن رسول الله شما کاری میکنی که  هیچکس  ازمردم نزد ما نمیکند و اگر یکبار هم بکندزیاد است فرمود مگر ثواب مصافحه را نمیدانی نمیدانی دو. مومن بهم برمیخورند و یکی بدیگریدست میدهد پس همواره گناهان اندو میریزد چنانکه برگ از درحت مبریزد و خدا بانها توجه میفرماید تا از دیگر جدا شوند