اصول کافی جلد 3 ص 262 حدیث 13 و14

امام باقر ع فرمود هرگاه مردی با رفیقش دست دهد انکه دستش را نگه دارد اجرش بیشتر است از انکه رها میکند واگاه باش که گناهان از انها بریزد تا انجاکه گناهی باقی نماند 14 اسحاق بن عمار گوید خدمت امام صادق ع رسیدم حضرت با تروش رویی نگریست عرضکردم سبب دگر گونی شما با من چیست فرمود انچه ترا با برادرانت دگر گون ساخته ای اسحاق بمن خبر رسیده که در منزلت دربان گذاشته ای تا فقرا وشیعه ر.ا ندهند   عرضکردم من از شهرت ترسبدم فرمود از بلیه نترسبدی مگر نمیدانی که چون دو مومن ملاقات کند و مصافحه نماید خدای عزوجل بر انها رحمت نازل کندکه نودونه قسمت ان برای انکه رفیقش را دوست تر داردباشد و چون در دوستی برابر باشند با هم بایستند رحمت خدا ایشانرا فراگیرد  چون برای خدا مذاکره بنشینند برخی از فرشتگان نگهبان انها ببرخی دیگر گویند از اینها کناره گیریم شاید رازی. داشته باشند که خدا بر انها پرده کشیده باشد