اصول کافی جلد 3 ص 428 حدیث 5
امام صادق ع فرمود عالمی نزد عابدی رفت باو گفت نماز خواندنت چگونه و در چه حداست عابد گفت مانند مانند منی را از نمازش میپرسند در صورتیکه من ازن فلان زمان و فلان وقت عبادت خدا میکنم عالم ،گفت گریه کردنت چگونه گفت چنان میگریم که اشگهایم روان میشود عالم گفت همانا اگر خنده کنی و ترسان باشی بهتراست از اینکه گربه کنی وببالی هرکه بخود ببالد چیزی از عملش بالا نرود پذیرفته نشود 6 امام باقر یا امام صادق ع فرمود دو مرد داخل مسجد شوند که یکی عابد ودیگری فاسق باشد و از مسجد خارج شوند در حالیکه فاسق صدیق واقعی ومومن واقعی شده باشد عابد فاسق و این برای. این انستکه عابد داخل مسجد شود در حالتیکه بعبادتش ببالد و بان بنازد وفکرش در ان باره باشد ولی فکر. فاسق باره ندامت و پشیمانی از عشقش باشد و از خدای هزوجل راجع بگناهانی که کرده امرزش. خواهد عبدالرحمن بن حجاج گوید بامام صاوق ع عرضکرد مر دی عملی گناهی میکند ز ان ترسان و هزاسان میشود سپس کا ر نیکی میکند و اورا شبه عجبی میگیرد و بکار نیکش میبالد امام فرمود او در حالت اولش با ترس بهتر است از حالت عحب و خود بینش.
