اصول کافی جل 4 ص 198 حدیث 21

 ونیز امام صادق ع مردی. بابی ذر نوشت ای اباذر چیزی از علم بمن تحفه بده در جوابش نوشت همانا علم بسیار است ولی اگر بتوانی بانکه دویتش داری بدی نکنی بکن انمرد گعت ایا تا کنون کسی را دبده ای که بانکه دوستش دارد بدی کند گفت ارب تو خودت رااز همه کس بیشتر دوست داری و چون نافرمانی خدا کنی بدای بدب کرده ای 21 سماعه گوید ازحضرت صادق ع شنیدم که میفرمود بر طاعت خدا صبر کنید و از نافرمانی خدا شکییبایی ورزیدو خود را بصیروادار گنید  زبرا  جز ابن نیست که دنبا ساعتی است چون انچه گذشته است اکنون بر ان ساعتی چون انچه گذسته است اکنون بر ان نه از شادی ان ان چیزی دست تو است ونه ار اندوهش و انچه نبامده است که ندانی چگونه است پس اکنون بر ان ساعتی که در ان که در ان هستی صبر کن که اگر صبر کن که اگر صبر بزودی مورد رشک دیگران واقع شوی شرج مجلسی ره در جمله پایان حدیث گوید یعنی پس ازمرگ در حال نیکی قرار گیری که مردمان بر تو غبطه برند و ارزوی ان حال تو را کنند  تلخی صبر هم از کامت بیرون رفته و پابان یافته