اصول کافی ج ۳ ص ۳۶۹ حدیث ۱ باب گناه

امام صادق ع فرمود پدرم همواره می‌فرمود  چیزی بیشتر از گناه قلب را فاسد نکند قلب مرتکب گناهی می‌شود  و بر آن اصرار می‌ورزد تا بالایش بپایین میگراید سر نگون و وارونه می شود و سخن حق و موعظه در آن نمیگنجد و تاثیر نمی‌کند  ۲ امام صادق ع در باره قول خدای عزوجل  و چه صبری بر آتش دوزخ دارند ۲۷۵ سوره ۲ فرمود یعنی چه صبری دارند بر کارهایی گه می‌کنند که آنها را بسوی آتش می‌کشاند  شرح حاصل آیه شریفه توبیخ و سرزنش گنهکار آنست  با ظهار تعجب و شگفتی از صبر و شکیبایی آنها بر آتش  دوزخ و چون عقوبت و مجازات گنهکاران از نظر خدای تبارک و تعالی مسلم و قطعی است  وقتی بنده مرتکب می شود و سپس همان گناه را تکرار می کند یا گناه بزرگتری انجام می دهد مثل اینکه خدای تعالی از صبر او اظهار تعجب می کند و می‌فرماید با وجود آنکه بار اول در آتش افتاد چرا دیگر بار برای خود آتش  بیشتری خرید چه صبری در برابر  آتش دارد ۳ امام صادق ع فرمود هیچ رگی نزند و پایی بسنگ نخورد و درد سر و مرضی پیش نیاید مگر بجهت گناهی که انسان مرتکب شده است و همین است که خدای عزوجل در کتابش فرماید و هر مصیبتی بشما رسد برای کاریست که بدست خود کرده اید و خدا هم از بسیاری هم گذشت می‌کند ۳۰ سوره ۴۲ سپس امام فرمود آنچه خدا از آن می‌گذرد  از آنچه موءاخذه می‌کند بیشتر است شرح  برخی از مفسرین گفته اند آیه شریفه بمصیبتایی اختصاص دارد که بنحو عقوبت و مجازات در دنیا از طرف خدایتعالی بانوان می‌رسد پس مصیبات و بلاهاییرا که برای کودکان و دیوانگان و مردم بیگناه پیش  می آید شامل نیست و مخاطب آیه کریمه اینان  نیستند