اصول کافی ج 4 ص 5 حدث 7

اسحاق بن عمار گوید حضرت صادق ع فرمود هر که صبح کندگودر دل قصد ستم کردن بکسی را نکند خداوند هر گناهیکه ان روز کرده بیامرزد تا خونی نریزد و مال یتیمی را بحرام و ناحق نخورد توضیح این خبر را چند جور میتوان معنی کرداول اینکه مقصود این است که تصمیم داشته باشد ستم نکند و در بین روز هم تا شب ستم نکند خداوند گناهانیکه از او سرزند و مربوط باو باشد یعنی حق او باشید  میامرزد در صورتیکه پیش از ان روز خونی نریخته باشد و ذمه اش و مال یتیمی را بناحق نخورده باشد و ذمه اش بامثال این حفوق مشفول  نباشد که در اینصورت امادگی برای امرزش گناهان ندارد و بنابر این محتمل است از لحاظ ادبی وذالک الیوم ظرف برای و غفران باشد نه برای اءذنبو در نتیجه امرزش شامل گناهان گذشته نیز میگردد چنانجه ظاهر خبر اینده است