اصول کافی ج4 ص 255 حدیث 4

و نیز انحضرت ع فرمود در ان توراتی که دست نخورده  ومانند این توراه فعلی که تحریف شده نیست نوشته است که موسی ع از خداوند پرسش کرده عرضکرد پروردگارا ایا تو بمن نزدیکی تا با تو اهسته راز گویم یا ازمن دوری تا فریادت کنم  خدای عزوجل باو وحی فرمود ای موسی من هم نشین ان کسم که مرا یاد کند  موسی عرضکرد کیست که در پناه تو است روزی که پناهی جز پناه تو نیست فرمود انانکه مرا یاد کنند پس من نیز انهارا یاد کنم و در راه من یا بخاطر خشنودی من با دوستی کنند پس من نیز انهارا دوست دارم اینهایند که چون خواخم باهل زمین بلا و بدی برسانم یادشان کنم و بخاطر انها ان بدیرا از اهل زمین دفع کنم شرح مجلسی ره در شرح کلام اول حضرت موسی ع گوید گویا غرض پرسش از اداب دعا است با اینکه مبدانستکه اوبما از رگ گردن نزدیکتراست یعنی ایا دوست داری مانند نزدیکان با تو راز گویم یا مانند دوران فریادت کنم و بیبانی ساده تر چون بتو گاه کنم پس تو از هر  نزدیکی نزدیگتری و چون بخود نظر افکنم  خودرا در منتهای دوری از تو بینم پس ندانمکه هنگام. دعاء بدرگاهت بحال خودم نگاه کنم یا بحال تو