اصول کافی جلد 4 ص 142. بقیه از حدیث قبل. 3

وکمتر چبزیکه بنده بواسطه ان.،،گمراه شود اینست که حچت خدای تعالی و گواهش را بر بنده گانش نشناسد یعنی انکس را که خدای عزوجل دستور داده بفرمانبردایش داده وولایتش را فرض وواجب فرموده سلبم گوید من عرضکردم ای امبرالمو منان انان یعنی حجت وگواهان را برایم توصبف کن فرمود انها کسانی هستند که خدای عزوجل انها را قرین خود و پیغمبرش ساخت و فرموده است وای انانکه ایمان اورده اید خدا ورسول والیای امر خود را فدمانبرید سوره نساایه 59 عرض کردم ای امیرمومنان خدا من را بفدایت کند برایم کند برایم واضح کن و اشکارتر بیان فرما. فرمود انانکه رسولخدا ص در اخرین خطبه اش دوزی که خدای عزوجل قبض روحش فرمود اورا بنزد خدش برد   فرمود  من همانا دو چیز در میان شما  میگذارم که پس از من هرگز گمراه نشوید تا مادامیکه باندو چنگ زنید کتاب خدا و عترتم که اهل بیت وخاندان منند مانند این دو انگشت   انگشت سبابه ووسطی را بهم چسباند یعنی باهم برارند و اینطور نیست که بکی بر دیگری. پیش باشد  و جلو افتدپس بهردوی اینها چنگ زنیدتا نلغزید و گمراه نشوید وبر ایشان جلونیعتید که گمراه شوید 

اصول کافی. جلد 4 ص. 141. حدیث 1.

 سلیم بن قیس گوید شنیدم علی علیه السلام میفرمود  واین هنگامی بود که مردی نزدان حضرت امده بود باو عرضکرد کمتر  چیزی که بنده بسبب ان مومن  شود چیست  وکمتر چیزی که بنده  بوسیله ان کافر گردد  چیست. حضرت باو فرمود پرسیدی پس  پاسخش  دقت کن و بفهم اما کمتر چیزیکه که بنده بدان مومن است انست که خدای تبارک وتعالی خودش را بان بنده بشناساند پس ان بنده بفرمانبرداری برای او اقرار کند و سپس پیغمبرش ص را باو بشناساند پس بفرمانبرداری او نیز اقرار کند و هم چنین امام وحجت  خودرا در زمین و گواهش بر خلق باو معرفی کند و برای او هم بفرمانبرداری اعتراف کند. سلیم گوید من عرضکردم ای امیر االمومنان و ا گرچه همه چیز را بجز انچه بیان فرمودی نداند. فرمود اری در صورتیکه هر گاه دستوری باو دهنداطاعت کندواگر نهیش کردند نکند وکمتر چیزیکه بنده بسبب ان کافر گردد انست که کسی چیزیکه بنده خدا از ان نهی کرده است  پندارد که جایز است وخدا بان. دستور عنی بدعتی در دین   گذاردو این معنی را دین خود کند و بان بماند وپندارد کد خدایرا که بان کار بپندارد خودش دستورداده پرستش کند در حالیکه جز این نیست که شیطان را پرستش کند

، اصول کافی جلد 4 ص 411 حدیث 3

 یعقوب احمر  گوید بحضرت صادق ع عرضکردم من بدهکاری زیادی دارم باندازه ای در ناراحتی و اندوه هم که قران از ذهنم رفته است حضرت صادق ع قران قران همانایک ایه از قران و بک. سوره از ان روز قیامت بیایدتا هزار درجه بالا رود یعنی در بهشت پس گوید اگر مرا نگهداشته بودی  وحفظ. میکردی تورا بدین مقام. میرسانیدم 4 ابن ابی یعفور گوید شنیدم حضرت صادق ع میفرماید هر اینه مردی که سوره ای را بداند  وسپس انرا فراموش کند یا واگذاردو وارد بهشت شود ان سوره از سوی بالا با زیباترین صورتی باو سر کشد و بگوید مرا مبشناسی  گوید نه گویدمن فلان سوره هستم مرا بکار نبستی و رهایم کردی  هان بخدا سو گند اگر مرا بکار نبستی و رهایم  هان بخدا سوگند اگر مرا بکار بسته بودی تو را باین درجه  میرساندم و بادست ببالای. سرش. اشاره کند