اصول کافی ج 4 ص36. حدیث 1 ستایش ثنا چیش از دعا

 حارث بن مغیره شنیدم امام حضرت صادق ع میفرمود مبادا چون یکی از شما بخواهد از پردودگار خویش چیزی از حاجات دنیا واخرت مسیءلت کند بدان مبادرت ورزد تا بستایش او و صلوات بر پیغمبر  سخن خودرا اغاز کند و سپس حاخات خودرا بخواهد  2 محمدبن مسلم گوید حضرت صادق ع فرمود همانا در کتاب امیرالمومنین ع است که ستایش پیش از درخواست است پس هرگاه خدای عزوجل را خواندی و بدرگاهش دعا کردی اورا تمجید ش کن عرضکردم چگونه تمجید ش کنم فرمود  میگویی ای کسیکه بمن از رگ کردت نزدیگری ای کسیکه هرچه را بخواهی   انجام دهنده انی وای کسیکه مبان مرد و دلش حایل شوی وای کسیکه در برترین نظر اندازهایی و ای انکه بمانندش چیزی نیست  شرح مجلسی ره در جمله یا من یحول بین امره  قلبه چند وجه گفته است  اول ابنکه کنایه از نزدبکی خداوند به بندگانش میباشدزیرا کسی که حایل بین دو چیز از خداوند مخفی و پنهان دارند  سوم یعنی بوسیله مرگ بین انسان و دلش جدایی اندازد واین جمله دعا برای وادار کردن مردم است اینکه بپاک کردن دلهاشان مبادرت ورزند  پیش از خداوند بسبب مرگ بین انها و دلها  جدایی اندازد  بقیه دارد

اصول کافی ج4 ص35 حدیث 10

علی بن ابی حمزه گوید  حضرت صادق ع بابی بصیر فرمود  اگر ازوقوع. چیزی ترس داشتی یا حاجتی خواستی بنام خدا دعارا اغاز کنو اورا تمجید کن و ستایششکن چنانچه،شابسته ان ایت و بر پیغمبر ص  صلوات بفرست و حاجت خودرا بخواه و خود را بگریه واوار کن اگرچه به اندازه سر مگسی باشید همانا پدرم همیشه میفرمود نزدیکترین حالی که بنده بپرودگار عز وجل دارد انزمانی است که در سجده باشد و گریان  و11 و نیز انحضرت ع فرمود اگر گریه ات نیابد خودرا بگریه وادار کن پش اگر از دیده ات  باندازه سر مگسی اشگ بیرون امد پس به به خوشا بر احوالت 

اصول کافی ج 4 ص 235 حدیث 7

 اسحاق بن عمار گوید بحضرت  صادق ع عزضکردم من دعا میکنم،و میل دارم گریه نیز بکنم. ولی. گریه ام نمی اید وبا بیاد برخی از مردگان خواده خودم میافتم پس رقت مبکنمو گریه کنم ایا اینکار درست است فرمود اری انها را بیاد اور و چکن رقت کردی گریه کن پوردگارت تبارک و تیالی را لخوان و بدر گاهش. دعاکن 8 حضرت صادق ع فرمود اگر گریه نداری بگریه وادار کن یا مانند گری کن بنما9 سعید بن یسار گویدبحضرت صادق ع عزضکردم من در حال دعاخودرا وادارکنم اگرچه گریه ندارم فرمود اری گرچه باندازه سر مگسی باشد

اصول کافی ج4 ص 234 حدیث 6

حضرت صادق ع فرمود خدای عزوجل بموسی ع وحی فرمود که همانا بندگان م، بمن تقزب نجستند بچیزیزی که محبوتر باشد نزد من از سه خصلت موسی عرضکرد پروردگارا انها کدام است فرمود زهد در باره دنیا و بی اعتنایی بدان وورع و پارسایی از نافرمانیها و معاصی و گریه از ترس من موسی عرضکرد پروردگارا هر که اینها را بجا اورد چه پاداشی دارد خدای عزوجل بموسی وحی کرد ای موسی اما انانکه در باره دنیا زهد ورزیدند در بهشت باشند واما انانکه از ترس من گریه کنند در بلند ترین منازلند و احدی در ان منازل با انها شریک نباشد و اما انها که از نافرمانیها من بپرهیزند پس من که همه مردم را در روز قیامت بازرسی و تفتیش کنم انها را بازرسی و تفتیش نکنم  یعنی انها بی حساب ببهشت روند 

اصول کافی ج4 ص234 حدبث 3 و 4

حضرت باقر ع هبچ قطره ای  نزد خدا محبوتر نیست از ان قطره اشکی که در تاریکی شب از ترس خدا بریزد وجز خدا چیز دیگری بان منظور نباشد 4 حضرت صادق ع فرمود هر چشمی در روز قیامت گریان است بجز سه چشم از دیدن. و نظر و نظز به انچه خداوند خرام کرده بر هم نهاده شده وچشمی که در راه خدا وند بیداری کشیده و چشمی که در دل شب از ترس خدا گریسته است  شرح مجلسی ره گوید و عین سهرت یعنی بیشاز مقدار متعارف  عادت بیدار بوده طاعت خدا چون نماز و تلاوت قران ودعا ومطالعه علوم دینیه ودر جهاد وحج زیرتهای دیگر و هرچه برای خدا سبحان اطاعت باشد شامل شود 

اصول کافی ج4 ص 233 حدیث 1 باب گریه

حضرت صادق ع فرمود هیچ چیزی نیست جز اینکه پیمانه و وزنی داردجز گریه که یک قطره اش دریاهایی از اتش را خاموش سازد و چون چشم باشگ خود پرشود اشگ در ان حلقه بزند ان چهره پریشانی وخواری نبیند و چون اشک بریزد خدا انرا بر اتش دوزخ حرام کند و اگر هر اینه در میان یک امت یک نفر گریان باشد همه انها مورد ترحم قرار گیرند 2 ونیز انحضرت ع فرمود هیچ چشمی نبست جز اینکه روز قیامت گریان است مگر چشمیکه از ترس خدا گریسته باشد  وهیچ چشمی نیست که از ترس خدای عزوجل باشگ پر شود جز اینکه خدای عزوجل همه ان بدن را باتش دوزخ حرام گرداند وان اشگ بر گونه ای روان نگردد که گرد پریشانی و خواری بببند   هیچ چیزی نبست جز اینکه پبمانه ووزنی دارد مگر اشگ که همانا خدای عزوجل باندکی از ان دریاهایی از اتش را خاموش کند پس ا گر. بنده ای در میان یک امتی بگرید خدای عزوجل بخاطر گریه ان بنده بهمه ان امت رحم کند

اصول کافی ج4 ص 210 حدیث 1 اینکه برای دعا بمومن الهام شود

هشام بن سالم گوید  حضرت صادق ع  فرمود ایا طولانی بودن بلا را از کوتاهی ان مشناسید و میفهمید چه بلایی طولانی و چه بلایی کوتاه است  عرضکردم نه فرمود چون در هنگام بلا بکسی از شما الهام شد که دعاکند بدانید که بلا کوتاه است و مدت ان سپری شده  2 ابو ولاد گوید حضرت موسی بن جعفر علیهمالسلام فرمود هیچ بلایی بر بنده مومن نازل نشود که خدای عزوجل بدو الهام دعا کند جز اینکه ان بلا بر طرف شود و هیچ بلایی بر بنده مومن نادزل نگردد که از دعا کردن. خود داری کند جز اینکه ان بلا طولانی است پس هر گاه بلا نازل شد بر شما باد که برگاه دای عزوجل دعا وزاری کنید 

اصول کافی جلد 4 ص177 حدیث 5

 حضرت صادق ع فرمود هیج گناهی نیست جز انکه بنده مومنی بدان خو گرفته مدتی انرا واگذارد سپس دوباره بان دست زند وان است گفتار خدای عزوجل انانکه دوری گزینند از گناهان بزرگ و ناشایسته ها جز لمم فرمود امام ان بنده ایست که بگناهی پس از گناهی دست زند که موافق سلیقه او یعنی از طبیعت او نیست  شرح فیض ره گویدوقد طبع علیه یعنی. خاطر پیش امدی که کرده بر ان گناه خو گرفته و میتوانداز خود دور کند و مقصود از طبع علیه طبیعت اولیه وسرشت در افرینش نیست و گر نه ترک ان او ممکن نبود و لنا بر این منافاتی میان اول حدیث تا اخر ان نیست

صول کافی جلد 4 ص 177 بقیه ازیشرح حدیث

شرح مجلسی ره گوید  عورت بچیز قبیح گویند و که ازان شرم اید وظاهراین است که مقصود اظهار و اشکار نمودن گناهان خودش باشد که اعتراف بان موجب حد وتعزیر بوده دستود داد که و انها دور سازید تا نزد ما بگناه خود اقرار نکنند بلکه برود ومیان خود و خداوند توبه کند و محتمل است مقصود اظهار عیب دیگری بوده. که مشهور بدان نشده چه برای غیبت کردناز او ازاو یا برای اداء شهادت زیرا پنهان کردن عیبها بهتر است لاکن احنمال اول ظاهر تر است و در کتاب حدود مویدی بر ان بیابد و گفته شده است انحضرت جمعی از اصحابش که فراست داشتند بانها دستور داده بود که از ورود کسانی که اهل افشا اسرار هستند بنزد انها جلو گیری کنند زیرا با شدت خوف و تقیه که در کار بوده فاش شدن اسرار ایمه علیهمالسلام برای انها  شیعیانشان مصلحت نبوده است 

اصکول کافی ج4 ص 176 حدیث 4

 عمرو بن جمیع گوید امام صادق ع  فرمود هرکه نزد ما اید فقه و قران و تفسیر اترا جوید از او دست بدارید تا بیاید و فرا گیرد  هرکه،نزد ما و هرکه نزد مااید تا عیبی که خدا. پوشانده است فاش کند اورا دور کنید و از امدنش بنزد ما جلو گیری کنید یکی ار انمردم که حاضر بود عرضکرد قربانت بخدا سوگند همانا من دیر زمانی است دچار گناهی هستم و هرچه خوآهم که از ان گناه بسوی کار نیک دیگری بیرون روم وانرا و انهم  نتوانم  حضرت باو فرموداگر راست،گویی پس همانا خدا تو را دوست دارد و چیزی جلو گیر نشده که تورا از ان بکار نیک دیکری نقل دهد   جز اینکه اهد که ازاو در ترس باشی

  بقیه دارد