اصول کافی ج 4 ص254 حدیث 2 و3

ونیز حضرت صادق ع فرمود هیچ مردمی در انجمنی فراهم نشوند که در ان ذکر خدای عزوجل  و ذکر مانباشد جز اینکه ان انچمن در روز قیامت مایه حسرت و افسوص انان باشد سپس فرمود پدرم حضرت ابو جعفر ع فرمود همانا ذکر ما خدا است و ذکر دشمن ما ذکر شیطان است  3 حضرت باقر ع فرمود هر که خواهد به پیمانه تمام مزد برد و بکاملترین وجهی بی کم و کاست از خدا ثواب دریافت کند بابد هنگامی که میخواهد از جای بر خیزد بگوید سبحان ریک رب العزه عما یصفون و سلام علی.المرسلین والحمد لله رب العالمین

اصول کافی ج4 ص 252 حدیث 17

 عبدالسلام بن نعیم گوید بامام صادق ع عرضکردم من وارد خانه کعبه شدم و هیچ دعایی بخاطر نداشتم جز صلوات بر محمد وال محمد فرمود اگاه باش که هیچ کس مانند تو در فضیلت و ثواب از خانه بیرون نیامده است  18 عبید الله بن دهقان گوید خدمت حضرت رضا ع شرفیاب شدم پس انحضرت  بمن فرمود معنای گفتار خداوند چیست که فرماید و یاد کردم نام پروردگارش را پس صلوات بجا اورد سوره اعلی ایه 15  ومن عرضکردم یعنی هرزمان نام پروردگارش را بیاد اورد بر خاست نماز خواند و صلواه بمعنای نماز است فرمود اگر این طور باشدپس خدا بحقیت تکلیفی نا بجا و بیرون از طاقت و توانایی کرده است عرضکردم قربانت پس معنای ان چگونه است فرمود هر گاه نام پروردگارش را یاد کند بر محمدو ال او صلوات فرستد تو ضیح مجلسی ره پس از نقل تفاسیر زیادی که از معضوم علبه السلام و غیراو در تفسیر ایه رسیده که صلاه در ایه فصلی را بتوحید و ذکر قلبی و ذکر زبانی یعنیالله اکبر و نماز در صحرا و نماز و اضحی تفسیرد یر کرده اند گویدمنافاتی میانه این روایت و انروایات نیست زیر ا این نیز یکی از معانی ایه وبطنی از بطون ان میباشد 

صول کافی ج4 ص252 حدیث 15

 محمد بن مسام از یکی از وو امام بقر و صادق ع حدیث کندکه فرمود در میزان و ترازوی اعمال در. قیامت چیزیزی سنگینتر از صلوات بر محمدو الحمد نیست و همانا مردی باشد که اعمالش را ودر میزان گذارند و سبک باشد پس ثواب صلوات و در اید و انرا در مبزان نهد پس بسبب  ان سنگین گردد و بر کفه دیگر بچربد 16 حضرت صادق ع فرمود هر که بدرگاه خدای عزوجل حاجتی دارد بابد بصلوات بر محمد وال محمد ص شروع کندو سپس حاجت خودرا بخواهد و در اخر هم بصلوات بر محمد و الش شروع کند و سپس حاجت خودرا بخواهد ودر اخر هم بصلوات بر محمد و ال محمد پایان دهد زیرا که خدای عزوجل کریم تر از ان است که دوطرف دعا را بپذیرد ووسط دعارا واگذارد و بجاجابت نرساند زیرا صلوات بر محمد وال محمد محجوب یست و بدون لبر خورد بحجابی بالا رود 

اصول کافی ج 4 ص 251 حدیث 14

اسحاق بن فروخ ،وید جضرت صادق ع فرمود ای اساف بن فروخ هر که ده بار بر محمد و ال محمد صلوات بفرستد  خداوند و فرشتکان او صدبار بر او صلوات فرستند و هرکه صدبار بر محمد والمحمد صلوات فرستند ایا گفتار خدای عزوجل را نشنیده ای که فرماید و اوست انخداوندی که رحمت یا درود فرستد برشما او وفرشتگانش تا برون ارد شمارا از تاریکیها بسوی روشنایی و بوده است بمومنان مهربان سوره احزاب ایه 43  توضبح استشهاد بایه شریفه برای اثبات این معنا است که چگونه خداوند و فرشتگانش صلوات و دورود بر کسیکه فرستد ودر اینکه صلوات خدا  فرشتگان بر مردم  چیست و چگونه است مورد اختلاف است طبر سی ره گوید صلوات از خدا امرزش ورحمت است و گفته شده ثنا و ستایش است بر خی گفته اند کرامت و بخشندگی است واوا صلوات فرشتگان همان دعا ی انها است چنانکه از این عباس نقلشده و گفته شده در واست انها است از خدای تعالی برای فرو فرستادن  رحمت

اصول کافی ج 4 ص250 حدیث 11

و نیز احضرت ع فرمود مردی نزد رسولخدا ص امده عرضکرد من نیمی از صلوات و دعاهایم را برای شما قرار دهم فرمود اری سپس عرضکرد همه دعاهایم را بشما مخصوص گردانم فرمود اری همبنکه انمرد رفت رسولخدا ص فرمود اندودنیا واخرتش کفایت شد 12 ونیز فرمود ع مردی نزد رسولخدا ص امده عرضکرد ای رسولخدا ص امده عرضکرد ای رسولخدا یک سوم دعاهای خودرا بشما اختصاص دهم فرمود نیکو  عرضکرد دهم فرمود نیکو است عزضکرد ای رسولخدا نیمی از دعاهای خودرا  مخصوص شما گردانم فرمود ایگ بهتر است عزضکردم همه دعاهایم  را برای شما فرار دهم فرمود در این صورت خدای عزوجل انچه از کارهای دنیا و ارتتکه ترا اندوهناک اند کفایت فرماید پس مردی بحضرت صادق ع عرضکردم خدایت نبکی دهد چگونه دعایش را برای او قراد دهد حضرت ع فرمودچیزی از خدای عزوجل در خواست نکند جز اینکه ابتدا بصلوات بر محمد الش علیهمالسلام  کتد 3 و نیز حضرت صادق ع فرمود رسولخدا ص فرمود اوازهای حودرا بصلوات بر من بلند کنید زیرا که ان نفاق را بر طرف سازد .

اصول کافی جلد 4 ص249 حدیث 7

حضرت صادق ع فرمود رسولخد صفرمود هر که بر من صلوات فرستد خدا  و فرشتگان بر او صلوات فرستند. هر که خواهد کم فرستد وهرکه خواهد بیش  8 ونیز انحضرت ع فرمود رسولخدا ص فرمود صلوات بر من وبر اهل بیت من نفاق را میبرد  9 ونیز حضرت صادق ع فرمود هرکه صدبار بگوید یارب صلی. علی محمد و ال محمد  ص  صدحاجت از او بر اورده شود که سی حاجات ان از حاجات دنیا باشد و باقی از اخرت 10 ونیز  انحضرت ع فرمود هر دعایی که خدای عزوجل بدان خوانده شود از رفتن باسمان محجوبست تا صلوات بر محمد وال محمد فرستاده شود

اصول کافی جلد 4 ص 246 حدیث 6

 حضرت صادق ع فرمود چون نام پیغمبر  ص برده شد بسیا بر او صلوات بعرستبد زیرا هر کس یک صلوات بر پیغمبر ص فرستد خداوند هزار بار در هزار صف از فرشته ها ر او صلوات فرستد و چیزی از مخلوقات خدا نماند جز ابنکه بر این بنده صلوات فرستد برای انکه خداوند و فرشتگان برای او صلوات فرستد و هرکس در این فضیلت رغبت نکند پس او تادان و مغرور است وخداورسول و خاندانش از او بیزارند شرح  محلسی ره گوید اینکه فرمود بسیار صلوات براو بفرستید محمول بر استحباب است چنانچه اجماع بر ان است واینکه فرمود خداوند در هزار صف فرشتگان بر او صلوات فرستد بکلامیکه انکلام را هزار صف از فرشگان بشنوند و انها نیز بصلوات خداوند عز وجل صلوات فرستند و پس از ان چند وجه دیگر نقل کرده و در اخرباب هم در فایده پنجم ار فوابدی که ذکر کرده معانی دیگری نفل کند تا انکه گویدو مقصود از صلوات بر پیغملر ص صلوات بر او وال او است نه صلوات بر پیغمبر ص ققط زیرا در روایات خاصه و عامه وارد شده که صلوات باو بدون صلوات بر تل مجمد پذرفته نیست بلکه از اخبار ما ظاهر گردد که حرام و موجب عقاب است ودر اخر این نیز اشاره ای بدان شده

اصول کافی جلد 4 ص 48 حدیث 5

حضرت صادق ع فرمود  رسولخدص فرمود مرا چون قدح شتر سوارقرار ندهید  زیرا شتر سوار قدح خودرا پر کند و هر زمان واست بنوشد مرادر اول دعا ووسط و اخر قرار دهید  شرح فیض ره گوید ابن اثیر گفته است یعنب در اخر بیا من نیفتید چنانچه شتر سوار فدح. خودرا در اخر بار  بنه خود قرار دهد و پس از انکه از بار کردن همه انها فارغ گردید انرا پشت انها بیاویزد سپس فیض ره گوید وشاید مقصود این باشد که همیشه بیاد من باشید نه مانند قدح شتر سوار زیراکه شتر سوار باد  قدخ خود نکند تا گاهی که تشنه شود و بخواهد اب بیاشامد که دران هنگام انرا پرکند وبیاشامد و اوقات دیگر از ان غافل است

اصول کافی ج 4 ص 248 حدیث 2

 حضرت صادق ع فرمود هرکه دعایی کند و نام پیغمبر ص را نبرد ان دعا بالای سرش چون پرنده ای بچرخدو چون نام پیغمبر ص را برد دعا بالا رود 3 ونیز انحضرت ع فرمود مردی نزد پیغمبر ص امد عرضکرد ای رسولخدا من. یک سوم صلواتم را برای شما قرار دهم نه بلکه نیمی از صلواتم را مخصوص شما گردانم نه بلکه تمامی ان را از ان شما گردانم رسولخدا  فرمود در این صورت خرج و موءنه دنیا واخرت تو کفایت شود شرح این حدیث از زبان امام ع در حدیث 4 بیاید 4 ابو بصیر گوید از حضرت صادق ع پرسیدم. معنای اینکه همه صلواتم را برای شما قرار دهم چیست فرمود بعنی  پیغمبر ص را مقدمه و جلو هر حاجتی قرار میدهد و از خدای عزوجل چیزی در خواست نکند تا بنام پیغمبر ص ابتدا کندو صلوات بر اوفرستد سپی حاجات حودرا از حدا در خواست کند  فیض ده در شرح حدیث 3 گوید مقصود از صلوه معنای لغوی ان است که دعا باشد و معنای گفتاران مرد به پیغمبر ص اینست که هرگاه بدر گاه خداونددر باره حاجتی دعا میکنم اول بشما دعا میکنم و انرا ریشه و پایه قرار می دهم سپس انچه برای خودم خواهم روب ان قرار دهم و همین است معنای انچه از تعسیر این حدیث بیاید که اشاره بحدیث 4 است 

اصول کافی جلد 4 ص 247 حیث 1 ذکر صلکات بر محمد ص و خاندانش علیهالسلامدر دعا و غیر ان

حضرت صادق ع فرمود پیوسته دعا محجوبست ومبانه ان و استجابتش حجاب و پرده ای ایل است تا بر محمد والش صلوات فرستاده شود که انگاه. پرده وحایل بر طرف شود  شرح رری در نایهگفته است صلوه در لغت بمعنای دعاست و عبادت مخصوصه را که شامل دعا است صلواه گفته اند و بزخی گفته انددر لغت بمعنای تعظیم است و عبادت مخصوصه راهم صلوه ،گفته اند چون در ان تعظبم خداونداست تا انکه گوبد واینکه اما اینکه گوییم اللهم صل علی محمد وال محمدمعنایش اینست ه خدایا اورا بزرگوار کن در دنیا بوسبله بلند کردن نام او و اشکار کردن دعوت ونگهداری شریعتش و در اخرت بقبول کردن شفاعت او در باره امتش  دوچندان کردن اجر و پاداش فیض در وافی گوید معنای صلوه خدا بر پیغمبرش ص افاضهءکرامات و لطایف نعمتها ست براو واما صلوات ما وفرشتگان بر او پس ان در خواست ان کرامت و اضافه ان بر اواست مجلسی ره گوید مشهور انست که صلوه از خدای سبحان رحمت است واز فرشتگان اسغفار و طلب امرزش واز بندگان دعا است ودر میعنای ال واله گفته است ال پیغمبر ص نزد شیعه امامیه عترت طاهره و خاندان معصوم او هستند و اینکه شهید ثانی ره انرا مخصوص بامیرالمومنین و فاطمه و حسن وحسین علیهمالسلام کرده است وجهی و دلیلی ندارد و اما نزد عامه در ای باره اختلاف بسیاری است پس برخی  گفته اند ال پیغمبر ص تمامی امت او هستند و برخی گفته اند عشیره اویند و برخی گفته اند هر که از بنی هاشم و بنی عبدالمطلب که گرفتن زکاه بر انها حرام است ال پیغمبرند و سپس وجوهی برای اینکه دعا بدون صلوات محبوبیت محجوبست ذکر فرموده است