اصول کافی جلد 2 ص 475 حدیث 5

 ابی الطفیل گوید روزیکه ابوبکرمرد سر جنازه. اش. حاضر بوده ام و زمانیکه باهمر بیعت کرد حضور داشتم. که علی بن ابیطالب ع گوشه یی نشسته بودجوانی یهودی خوش صورت زیبا  نیکو لباس که از اولاد هارون وصی موسی بود وارد شد بالای سر عمر ایستادو گفت یا امیرالمومنین تویی دانشمندترین این امت بکتابشان و امر نبوت پیغمبرشان عمر سرش پایین انداخت  یهودی با تو هستم و سخنس را تکرار کرد  عمر چرا این سوال را میکنی  یهودی نرد تو امده ام تا برای خود راهی بجویم زیرا در دینم بشک  افتاده ام عمر دامن ابن جوان را بگیر یهودی این جوان کیست  همد او علی بن ابطلب پسر عموی رسولخدا صلی لله علیه واله است او پدر حسن  وحسین است دو فرزند رسولخدا صلی لله علیه واله او شوهرفاطمه دختررسول خدا صلی لله علبه واله است یهودی متوجه علی شد و گفت تو چنبن. هستی فرمود اری

اصول کافی جلد 2 ص 474 بقه از قبل

 عبدالرحمان بن سالم گویدابو بصر گفت اگر در دورام عمرت این حدیث نشنیده باشی تر کفایت کند پس از ان را از نا اهلش پنهان دار4 سلیم قیس گوید شنبدم عبد الله بن جعفر طیار ،فتمن و حسن وحسین و عبدالله بن عباس.  عمربن  ام سلمه واسامه بن زید. نزد معاویه بودبم که میان من ومعاویه سخن در در گرفت من بمعاویه کفتم پمن از رسولخداص  شنبدم که میفرمود من نسبت بمومنین از خود انها اولی هستم سپس برادرم علی بن ابیطالب نسبت بمومنبن از خودشان اولی. است و چون علی علی علیه السلام شهیدشد  حسن بن علی نسبت بمومنین آز خودشان اولی است انکاه پس از او پسرم حسین نسبت بمومنین ار خودشان اولی است  وچون او شیهد شود پسرش علی بن ااحسین نسبت بمو منین از خودتان اولی است  ای علی بن ابیطلب تو اورادرک مبکنی سپس پسرش  محمد بن علی  بمومنپین از خودشان اولی است ای علی بن ابیطالب تو اورا درک میکنی وای حسبن تو اورا ددک میکنی سپس تو دوازده امام. کامل میکنی  مقصود  9 تمام از فرزندان. حسین است سلیم گوید ومن هم این حدیث رااز سلمان وابوذرو مقدادشنبدم وانها گعتند ما این حدیث را رسولخدا صلی الله  علیه واله وسلم شنیده ام

 

اصول کافی جلد 2 ص 473. بقیه از قبل ف

 عاقبت کار پسرش علی را که دوست ویاور من و گواه در میان مخلوق من و امین وحی من است بسعادت رسانم از او بجود اورم دعوت گننده بسوی را هم و خزانه دار علم  حسن  امام عسگری علیه السلام را واین رشته را بوجود پسراو م ح م د که رحمت برای جهانیانست کامل کنم او کمال موسی ورونق عیسی و صبر ایوب دارددر زمان غببت او دویتانم خوار گردند ستمگران سرهای انها را برای یکدگر هدیه فرستندچناتکه سرهای ترک و دیلم کفار دا بهدیه فرستند ابشان را بکشند وبسوزانندترسان و بیمناک و هراسان باشند زمین  از خونشان رنگبن گردد وناله وواویلا در میان زنانشان بلند شود انها دوستان حقیفی منند بوسیله انها هر اشوب سخت تاریک را بزدایم و از برکت انها شبهات و مصیبات و زنجیرها رابردارم دورودها ورحمت پدوردگارشان بر انهاباد وتنها ایشانند هدایت شدگان

اصول کافی جلد 2 ص 472 بقه از قبل

  نخستین انهاسرور ما عابدان وزینت اولیا  گشته من است  وپسر او که مانند جد محمود پسندیده خود محمد است او شکافنده علم من وکانون حکمت من است  و جعفر است که شک کنندگان در باره او ملاک میشوند  هرکه اورا نپذیرد خود اورا بامامت نیذریردیا سخنش را باطاعت مرا نپذیرفته سخن ووعده پا بر جای من است که مقام جعفر را گرامی دارم اورا نسبت به پیروان و بار ان ودوستانش مسرور سازم. پس از او موسی است که درزمان او اشوبی  سخت و گیج کننده فرا گیرد زیرا رشته وجوب اطاعت من منقطع نگردد و حجت من پنهان نشود و همانا با اولیامن با جامی سرشارسیراب شوند  هرکس پس از گذشتن دوران بنده و دوست و برگزیده ام موسی وای بر دروغ بندان و منکربن علی امام  هفتم ع ودوست وباورمن و کیسیکه بارهای سنگین نبوت را بدوش او گذارم و بوسیله انجام دادت انها. امتحانش کنم گویا اشاره بپذیرفتن امر دشوار ولایت مهدیست اودا مردی پلید و گردنکش مامون میکشد ودر شهریکه طوس بنده صالح ذوالقرنین ان را ساخته ایت پهلوی بدترین مخلوقم هارون بخاک سپرده میشود فرمان ووعده من ثابت شده که اورابجود پسرش وجانشین ووارث علمش محمد مسرور سازم او کانون علم من ومحل راز من و حجت من بر خلقم میباشد هر بنده یی. باو ایمان اورد بهشت را جایگاهش سازم و شعاعت اورا نسبت بهعتاد تن ار خاندانش که همگی سزاوار دوزخ باشند بپذیرم

 

اصول کافی جلد 2 ص 472 بقیه ازقبل

من هیچ پیغمبری را مبعوث نساختم که دورانش کامل شود و مدتش تمام گردد جز ابنکه برای او وصی و جانشبنی مقرر کردم ومن ترک بر پیغمبران برتری دادم ووصیترابر اوصبا دبگر وترا بده بدو شیر زاده ودو نوه ات حسن وحسین گرامی. داشتم و حسن را بعداز سپری شدن روزگارپدرش کانون علم خود قرار دادم وحسین را خزانه داروحی خود ساختم واورا بشهادت گرامی داشتمو پایان کارش را بسعادت رسانیدم او برترین شهداست و مفامش از همه انها عالیتر است کلمه تامه معارف وحجج خود را همراه او  حجت رسای خود براهین قطعی امامت را نزد او قرار دادم  وبسبب عترت او پاداش وکیفر دهم شرح عترت فرزندان و اخص اقارب  مردیا اهلبیت قرببویا خویشان او از اقادب باشند بااز اباعد منتهی الادب

 

اصوال کافی جلد 2 ص 471 بقیه از خدیث قبل

بسم الله ارحمن الرحیم          این نامه از جانب خداوند حکیم است برای محمد پیغمبر او و نور و سفیر و دربان واسطه میان خالق و مخلوق ود لیل او که روحالا مین جبرییل از نزد پردرکار،جهان بر او نازل شد اب محمد اسما. مرا و ایمه و اوصیایت را    از مجلسی ره بزرگ شمار و نعمتهایندا سپاسگذار  و الطاف مرا انکار مدار همانا منم خدایبکه جز من شایان پرستش نیست منم شکننده جباران ودولت رساننده بمظلومان  و جزادهنده روز رستاخیز هما نا منم خداییکه جز من شایان پرستش نیست وهر که جز فضل مرا امیدوارباشد باینکه خوددا میتحق ثواب من دانند و از غیر عدالت من بترسد با اینکه کیعر مرا سنم انگارد اورا عذابی کنم که هیچ یک از جهانیانرا نکرده باشم  پس تنهامرا پرستش کن وتنهابر من توکل نما

اصول کافی جلد 2ص 470 حدیث 3

 امام صادق ع فرماید پدرم بجابربن عبدالله انصاری فرمود من باتو کاری دارم چه وقت برایت اسان تراست که تنها ببینم و از تو سوال کنم حابر گفت هر وفت شما بخواهی  پس روزی بااو در خلوت نسست وباو فرمود در باره لوحبکه انرا در دست مادرم فااطمه علیها السلامدختر رسولخدا    صلی الله علیه واله  دیزه یی و انچه مادرم بتو فرمود که دران لوح نوشته بود بمن خبر ده جابر گفت خدا را گواه میگیرم که من زمان  حیات رسولخدا صلی الله علیه واله خدمت مادرت فاطمه علیها السلام رفتم واورا بولادت حسین تبریک گفتم  در دستش لوح سبزی دیدم که گمان کردم از زمرداست و مکتوبی سفبد در ان دیدم که چون رنگ خورشیددرخشان بود باو عرضکردم دختر پیغمبر  پدر ومادرم قربانت این لوح چیست شو هرم واسم دوپسرم و اسم اوصیااز فرزندانم در ان توشته است وپدرم ان را بعنوان مژدگانیبمن عطا فرموده. جابر گوید سپس مادرت  فاطمه علبها السلام انر ا بمن داد من انرا خواندم ورونویسی کردم پدرم باو گفت ای جابر ان را بر عرضه میداری عرضکرد اری انگاه پدرم همراه جابربمنزل او رعت  جابر ورق صیحفه یی بیرون اوددپددم فرمود ای جابر تو در نوشته ات نگاه کن تا من   برایت بخوانم صابر در نسخه خود نگریست وپددم قرایت کرد حتی حرفی با حرفی اختلاف نداشت  انگاه جابر گفت خدارا گواه میگیدم که اینگونهدر ان. در ان لوح نوشته دیدم

صول کافی جلد 2 ص470 حدیث 3

امام صادق ع فرماید پدرم بجابر بن عبالله ا نصاری فدمود من تو کاری دارم چه وقت برایت اسانتر است تنهابینم و از تو سوال کنم جابر گفت هر وقت شما بخواهی 

اصول کافی جلد 2 ص470 حدی2

 محمد بن  یحیی گوبد بمحمد بن یحیی  گوید بمحمد بن حسن گفتم ای اباجعفر دلم میخواست این خبر از غیر طریق احمد بن ابی عبد الله میرسبد او گفت وی ده پیش از سر گردانی خود ابن حدیث را نقل کرد  شرح  احمد بن ابی عبدالله همان احمد بن خالد برقی است که از ثقات  وبزرگان  رواتست  وکتب بسباری داشته که تنها کتاب محاسن ار او باقیمانده است او درکنیش از قول ضعفا نقل میکرد واحمد ابن  مجمد بن عیسی اورا بدینجهت ار قم اخراج کرد ولی سپس با او اشتی کرد و از او عذر خواست پس مقصود ز سر گردانی او با خرافت دوران پیری و یا زمانی است که از قم اخراج شده بود 

اصول کافی جلد 2 ص 469 بقیه از احادیث

  و سلام ورحمت و برکات خدا بر تو باد ای. امیرالمومنین  سپس بر خاست و برفت  امیرالمومنین  گفت  ای ابا محمد دنبالش برو ببین کجا میرود حسن بن علیهماالسلام بیرون  امد  و فرمود  همینکه پایش را از مسجد بیرون گذاشت نفهمیدم کدام. جانب از زمین خدا را گرفت و برفت سپس خدمت امیرالمومنین ع  باز گشتم و باو خبر دادم فرمود ای ابا محمد آورا میشناسی گفتم خدا و پیغمبرش وامیرالمونین داناترندفرمود  او حضرت خضر علیه اسلام است